Adishatz, Plegadas que son las hèstas, las hèstas tant aimadas e tròp lèu estruçadas, entertempsadas de patz e d'amor. Doman, que'ns calerà tornar partir suu caminau, en un monde qui vira mei anar mei viste e mei anar mei lèd, un monde malaud e desumanizat...