récits personnels

Las vacancejadas De 1985 a 1988, au més d'aost, que'm caló partir en vacanças. A trucas d'estauvis e de sacrificis, las finanças deu larèr que s'avèn drin melhoradas, pro tà que's concretèsse lo saunei deu pair, pausà's quauquas setmanas sus la greva en Argelèrs, cap a ribadas luenhecas dont èra gessit, Mediterranèa delà part. De hèit, n'avèm pas esperat tant entà partir drin de casa, mes en familha deu costat deu pair sonque. Tanlèu las annadas 1970 que pujavam dab la 4L verda tà Sent Sulpici e Cameirac dens lo parçan de Liborna... [Lire la suite]

Lo collègi Qu'èra au començament de setème de 1982. Mei d'un an avè, Francés Mitterand qu'èra estat eslejut president de la Republica e los mens grans que vivèn dens l'esperança. Entà jo tanben, grans vira-plecs que s'auburavan. Suu planèr de Mosqueròs, entre la Salina e la sala de las hèstas, tres bastiments que's quilhavan en suspart d'ua bèra cort embetumada destermiada per tascats on avèn plantat tropets de bedoths e de pins. Atau que's senhalava de luenh lo collègi Felix Pécaut de Salias tau com l'èi coneishut. Tot matin lo... [Lire la suite]

Adishatz, Qu'èra per l'autonada de 2018. Mei d'un an hasè lo men praube pair qu'avè quitat l'ostau tà la maison de retirada. Calina, la nosta gatòta, qui'u vodava ua reconeishença destermenada despuish qui l'avè dada lo beveron, que s'èra morta de chegrin paucas setmanas mei enlà. E dab la partença deu men purmèr vesin, Grat, tocat tornar peu maishant mau, tà la clinica de Baiona, aus darrèrs dias de setème, que'm trobavi mei anar mei sol au honset de Hauguernes. Totun, qu'ei causa sabuda, a la natura, ne l'agrada pas lo vueit, e... [Lire la suite]